Rodzajnik francuski, eBooks txt
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
tytu�: "Rodzajnik Francuski"Obja�nienia dla Ole�ki:Wszystkie fragmenty tekst�w francuskich pisane wyt�uszczonym drukiems� w obecnej wersji uj�te w nawiasy kwadratowe.ROZDZIA� IU�YCIE RODZAJNIK�W I ICH EKWIWALENT�WWST�PI. Na ka�dej stronicy jakiegokolwiek s�ownika j�zykowe-go znajduj� si� wyrazy, kt�re s� nazwami istot �yj�-cych lub rzeczy, wyrazy, kt�re przedstawiaj� poj�ciai zjawiska. I tak np. w "Petit Larousse" czytamy:[enfant = gar�on,fille de moins de treize ans; cahier == assemblage de feuilles de papier cousues ensemble.]Wymienione tu rzeczowniki stanowi� tylko pozycj�w s�owniku, s� traktowane jak gdyby w abstrakcyjnyspos�b, oderwany od rzeczywisto�ci kontekstowej czykonsytuacyjnej i wyst�puj� bez rodzajnika czy te�innego okre�lnika. Natomiast w ka�dej wypowiedzi rze-czowniki (z bardzo nielicznymi wyj�tkami) s� poprze-dzane okre�lnikiem, kt�rego celem jest sprecyzowaniecharakteru rzeczownika i okre�lenie stosunku m�wi�-cego (czy pisz�cego) do tego rzeczownika: [Un enfant]jouait dans [la cour]. J'ai pr�t� [mon cahier � ce gar�on].Zmieniaj�c okre�lnik przed rzeczownikiem, zmienia si�stosunek m�wi�cego do tego rzeczownika:[L'enfant] jouart dans la cour.Nie jest to ju� jak w pierwszym zdaniu jakie� dziecko,pewne dziecko, lecz dziecko znane m�wi�cemu, okre�lo-ne przez konkretny kontekst lub sytuacj�, w kt�rejpad�a wypowied�.Okre�lniki, o kt�rych b�dzie tu mowa, w fachowejliteraturze zwane s� predeterminantami ([pr�d�termnants]- b�dt te�: d�terminants, d�terminatifs, pr�sentatifs,actualisatettrs). W podr�cznikach gramatyki rozproszone s� onew rozdzia�ach omawiaj�cych: article (rodzajnik), adjectif d�monstratif(zaimek przymiotny wskazuj�cy), adjectif ossessif (zaimek przymiotnydzier�awczy), adjectif ind�fini (zaimek przymiotny nieokre�lony),adjectif interrogatif (zaimek przymiotny pytaj�cy), adjectif exclamatif(zaimek przymiotny wykrzyknikowy), adjectif num�ral (liczebnik).Ze wzgl�d�w dydaktycznych wszystkie te okre�lniki nale�y traktowa���cznie. Praktyka pedagogiczna wykazuje bowiem, �e odr�bne traktowanieposzczeg�lnych predeterminant�w nie jest korzystne dla ucz�cego si�,poniewa� wszystkie te formy wykazuj� pewne cechy zbie�ne. W tym kierunkud��� r�wnie� prace teoretyczne wielu badaczy (zob. np. J. Cl. Chevalierw Le Fran�ais Moderne, nr 4, 1966). G��wny nacisk b�dzie jednak po�o�onyna rodzajnik, kt�rego prawid�owe u�ycie przedstawia najwi�ksze trudno�cidla Polaka.Zanim zajmiemy si� w spos�b praktyczny i szczeg�owy okre�lnikamirzeczownika w celu ich przyswojenia �wiadomego i mechanicznego zarazem,chcemy wyja�ni� niekt�re problemy natury og�lnej. Prawid�owe stosowanieokre�lnik�w jest w du�ej mierze uzale�nione od nast�puj�cych czynnik�w:a) typ lub charakter samego rzeczownika,b) stosunek m�wi�cego (pisz�cego) do rzeczownika (czyli sytuacja lubkontekst, w ktorym znajduje si� dany rzeczownik),c) funkcja rzeczownika w konkretnym zdaniu lub wyra�eniu.II. Typ rzeczownik�wZe wzgl�d�w metodycznych proponujemy nast�puj�cy podzia� rzeczownik�w:1. Rzeczowniki zmys�owe, czyli nazwy osob lub przedmiot�w, kt�re maj� wyra�nieokre�lone rozmiary czy kszta�ty. Mo�na je policzy�, dlatego nazywamy jerzeczownikami policzalnymi:chaise, table, maison, gar�on, enfant2. Rzeczowniki zmys�owe, kt�re nie maj� wyra�nych kszta�t�w, nie mo�na ichpoliczy�, mo�na tylko obliczy� ich wag� lub obj�to��. Nazywamy je rzeczownikaminiepoliczalnymi (materialnymi):eau, beurre, sucre, or, marbre, fer3. S� r�wnie� takie rzeczowniki, kt�re przedstawiaj� poj�cia, cechy, relacje.Nie mo�na ich policzy�. Nazwiemy je r�wnie� rzeczownikami niepoliczalnymi(abstrakcyjnymi):courage, vertu, libert�, espace, grandeur, m�diocrit�4. W ko�cu bierze si� pod uwag� rzeczowniki, kt�re przedstawiaj� rzeczy lubosoby jedyne w swoim gatunku. Nie s� wi�c policzalne. Nazwiemy je rzeczownikamijedynymi w swoim rodzaju:a) ciel, terre, mer, vent, soleil, luneb) imiona w�asne os�b i nazwy geograficzne:Trzeba od razu zaznaczy�, �e czasem rzeczowniki mog� przej�� z jednejkategorii do drugiej, w zale�no�ci od sensu i kontekstu:le (du) marbre - marmur (jako materia�)un marbre - pos�g z marmuruun boeuf - w�du boeuf - wo�owinaRembrandt - malarzun Rembrandt - jego obrazIII. Stosunek m�wi�cego do rzeczownika.(Poj�cia: rzeczownik okre�lony, rzeczownik nieokre�lony, znaczeniecz�stkowe rzeczownika).1. Poj�cie okre�lono�ci rzeczownikaRzeczownik jest uwa�any za okre�lony, kiedy rzecz, osoba lub poj�cie, kt�reprzedstawia, s� znane m�wi�cemu (a tak�e i s�uchaj�cemu).Kolumny: A B1. L'homme est mortel. = - Les hommes sont mortels.2. Le chien est un mammif�re. = - Les chiens sont des mammif�res.W zdaniu 1-szym bierzemy pod uwag� ca�y rodzaj ludzki, a w zdaniu 2-gim ca��klas� ps�w. Oboj�tnie czy rzeczownik jest w liczbie pojedynczej czy mnogiej,poniewa� okaz klasy przedstawia tu ca�� klas�. A = B.... [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl pingus1.htw.pl
tytu�: "Rodzajnik Francuski"Obja�nienia dla Ole�ki:Wszystkie fragmenty tekst�w francuskich pisane wyt�uszczonym drukiems� w obecnej wersji uj�te w nawiasy kwadratowe.ROZDZIA� IU�YCIE RODZAJNIK�W I ICH EKWIWALENT�WWST�PI. Na ka�dej stronicy jakiegokolwiek s�ownika j�zykowe-go znajduj� si� wyrazy, kt�re s� nazwami istot �yj�-cych lub rzeczy, wyrazy, kt�re przedstawiaj� poj�ciai zjawiska. I tak np. w "Petit Larousse" czytamy:[enfant = gar�on,fille de moins de treize ans; cahier == assemblage de feuilles de papier cousues ensemble.]Wymienione tu rzeczowniki stanowi� tylko pozycj�w s�owniku, s� traktowane jak gdyby w abstrakcyjnyspos�b, oderwany od rzeczywisto�ci kontekstowej czykonsytuacyjnej i wyst�puj� bez rodzajnika czy te�innego okre�lnika. Natomiast w ka�dej wypowiedzi rze-czowniki (z bardzo nielicznymi wyj�tkami) s� poprze-dzane okre�lnikiem, kt�rego celem jest sprecyzowaniecharakteru rzeczownika i okre�lenie stosunku m�wi�-cego (czy pisz�cego) do tego rzeczownika: [Un enfant]jouait dans [la cour]. J'ai pr�t� [mon cahier � ce gar�on].Zmieniaj�c okre�lnik przed rzeczownikiem, zmienia si�stosunek m�wi�cego do tego rzeczownika:[L'enfant] jouart dans la cour.Nie jest to ju� jak w pierwszym zdaniu jakie� dziecko,pewne dziecko, lecz dziecko znane m�wi�cemu, okre�lo-ne przez konkretny kontekst lub sytuacj�, w kt�rejpad�a wypowied�.Okre�lniki, o kt�rych b�dzie tu mowa, w fachowejliteraturze zwane s� predeterminantami ([pr�d�termnants]- b�dt te�: d�terminants, d�terminatifs, pr�sentatifs,actualisatettrs). W podr�cznikach gramatyki rozproszone s� onew rozdzia�ach omawiaj�cych: article (rodzajnik), adjectif d�monstratif(zaimek przymiotny wskazuj�cy), adjectif ossessif (zaimek przymiotnydzier�awczy), adjectif ind�fini (zaimek przymiotny nieokre�lony),adjectif interrogatif (zaimek przymiotny pytaj�cy), adjectif exclamatif(zaimek przymiotny wykrzyknikowy), adjectif num�ral (liczebnik).Ze wzgl�d�w dydaktycznych wszystkie te okre�lniki nale�y traktowa���cznie. Praktyka pedagogiczna wykazuje bowiem, �e odr�bne traktowanieposzczeg�lnych predeterminant�w nie jest korzystne dla ucz�cego si�,poniewa� wszystkie te formy wykazuj� pewne cechy zbie�ne. W tym kierunkud��� r�wnie� prace teoretyczne wielu badaczy (zob. np. J. Cl. Chevalierw Le Fran�ais Moderne, nr 4, 1966). G��wny nacisk b�dzie jednak po�o�onyna rodzajnik, kt�rego prawid�owe u�ycie przedstawia najwi�ksze trudno�cidla Polaka.Zanim zajmiemy si� w spos�b praktyczny i szczeg�owy okre�lnikamirzeczownika w celu ich przyswojenia �wiadomego i mechanicznego zarazem,chcemy wyja�ni� niekt�re problemy natury og�lnej. Prawid�owe stosowanieokre�lnik�w jest w du�ej mierze uzale�nione od nast�puj�cych czynnik�w:a) typ lub charakter samego rzeczownika,b) stosunek m�wi�cego (pisz�cego) do rzeczownika (czyli sytuacja lubkontekst, w ktorym znajduje si� dany rzeczownik),c) funkcja rzeczownika w konkretnym zdaniu lub wyra�eniu.II. Typ rzeczownik�wZe wzgl�d�w metodycznych proponujemy nast�puj�cy podzia� rzeczownik�w:1. Rzeczowniki zmys�owe, czyli nazwy osob lub przedmiot�w, kt�re maj� wyra�nieokre�lone rozmiary czy kszta�ty. Mo�na je policzy�, dlatego nazywamy jerzeczownikami policzalnymi:chaise, table, maison, gar�on, enfant2. Rzeczowniki zmys�owe, kt�re nie maj� wyra�nych kszta�t�w, nie mo�na ichpoliczy�, mo�na tylko obliczy� ich wag� lub obj�to��. Nazywamy je rzeczownikaminiepoliczalnymi (materialnymi):eau, beurre, sucre, or, marbre, fer3. S� r�wnie� takie rzeczowniki, kt�re przedstawiaj� poj�cia, cechy, relacje.Nie mo�na ich policzy�. Nazwiemy je r�wnie� rzeczownikami niepoliczalnymi(abstrakcyjnymi):courage, vertu, libert�, espace, grandeur, m�diocrit�4. W ko�cu bierze si� pod uwag� rzeczowniki, kt�re przedstawiaj� rzeczy lubosoby jedyne w swoim gatunku. Nie s� wi�c policzalne. Nazwiemy je rzeczownikamijedynymi w swoim rodzaju:a) ciel, terre, mer, vent, soleil, luneb) imiona w�asne os�b i nazwy geograficzne:Trzeba od razu zaznaczy�, �e czasem rzeczowniki mog� przej�� z jednejkategorii do drugiej, w zale�no�ci od sensu i kontekstu:le (du) marbre - marmur (jako materia�)un marbre - pos�g z marmuruun boeuf - w�du boeuf - wo�owinaRembrandt - malarzun Rembrandt - jego obrazIII. Stosunek m�wi�cego do rzeczownika.(Poj�cia: rzeczownik okre�lony, rzeczownik nieokre�lony, znaczeniecz�stkowe rzeczownika).1. Poj�cie okre�lono�ci rzeczownikaRzeczownik jest uwa�any za okre�lony, kiedy rzecz, osoba lub poj�cie, kt�reprzedstawia, s� znane m�wi�cemu (a tak�e i s�uchaj�cemu).Kolumny: A B1. L'homme est mortel. = - Les hommes sont mortels.2. Le chien est un mammif�re. = - Les chiens sont des mammif�res.W zdaniu 1-szym bierzemy pod uwag� ca�y rodzaj ludzki, a w zdaniu 2-gim ca��klas� ps�w. Oboj�tnie czy rzeczownik jest w liczbie pojedynczej czy mnogiej,poniewa� okaz klasy przedstawia tu ca�� klas�. A = B.... [ Pobierz całość w formacie PDF ]