Rozdzial3, Ebooki, autorzy, K, Królowa Saba, Proroctwo Królowej Saby
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
4Księga PierwszaZa panowania Salomona mšdroć tego króla znana była jużwszędzie poza granicami państwa. Królowa Saby imieniem Michalda,kobieta roztropna, mšdra, dowiedziała się też o mšdroci Salomonai postanowiła go odwiedzić. Jakoż wybrała się w podróż doJerozolimy, bioršc ze sobš mnóstwo poddanych i niezliczonš liczbębogactw i kosztownoci.Do Jerozolimy podróż trwać musiała długo, droga za prowadziłaprzez Egipt słońcem spalony, odnogi Czerwonego morza i przezniezmierzone arabskie pustynie. Po wielu trudach, niewygodach iprzeciwnociach, dotarła wreszcie do Jerozolimy gdzie jš królSalomon wspaniale przyjmował.Działo się to w roku 875 przed narodzeniem Chrystusa. JózefKlaudiusz w księdze swej mówi, a my możemy się powołać na jegosłowa, że królowa Michalda pochodziła ze stron murzyńskich,leżšcych o 240 mil od Jerozolimy. To samo potwierdza bibliaŻydowska, że w stronach murzyńskich panował długi szereg królówmšdrych i dobrych.Także znajduje się wzmianka w rozdziale ósmym DziejówApostolskich, że w. Filip zaczšł głosić wiarę i chrzcić wtamtych stronach.W pimie w. w innych księgach również znajduje się wiadomoć, żeKrólowa Saby była w Jerozolimie i przepowiadała to wszystkokrólowi Salomonowi, co tu znajduje się wydrukowane. Wtedy teżbyły one spisane i odpisywane, ale dopiero w roku 174 poNarodzeniu Chrystusa zostały wród innych pism i ksišg znalezionei odpisane na inne języki.Królowa Saby znała dobrze pismo w. i wyznawała je zupełnie,dlatego też przybywszy do Jerozolimy, zdjęła obuwie i szła boso,bowiem uznawała, że po ziemi więtej inaczej chodzić się niegodzi. Tak idšc boso doszła do patoku Cydron, pod górę Oliwnš, atam przyklęknęła i całowała drzewo więte, poczem padła na ziemięi trzy godziny krzyżem leżała, całujšc tę ziemię, która potemmiała być miejscem męki pierwszej Chrystusa.Potem wstała i ze łzami zawołała Bšdcie pozdrowione, więtemiejsca, bo do końca wiata więtymi zostaniecie. To uczyniwszyprzyszła do Jerozolimy, gdzie miał jš przyjšć Salomon. Przybywszydo króla, długo z nim rozmawiała, bowiem ujrzała, że choć sławajego wielkš była, ale mšdroć Salomona przewyższała wszystko, codo niej doszło ze słyszenia.Swš mšdrš królewskš i przemylanš mowš król uczynił na niejwielkie wrażenie. To też zdumiona jego wielkociš, potęgš imšdrociš, rzekła: ,,O królu, chwalić należy Boga, że ciebie iobywateli twoich wzniósł tak wysoko i obdarzył tak wielkš łaskš.Poczem kazała przynieć swe dary, których moc wielka ikosztownoć budziła zdumienie, ważyły one sto dwadzieciacentnarów, a były ze szczerego złota i drogich kamieni. Niektórez nich były wprost bezcenne, gdyż nigdzie ich, prócz ziemimurzyńskiej nie było, a wszystkich ich nie dałoby się nawetoszacować.Pismo w. również potwierdza, że dary te były bez miary i bezceny, a znajdowały się między nimi też niektóre roliny wydajšcebalsamiczne soki, a służšce w celach leczniczych. Salomonposadził je w ogrodzie zwanym Eugada, niedaleko swego pałacu. Wzamian za to dał jej wspaniałe pokoje i zaopatrzył wszystkim, cotak potężnej królowej przystoi.Królowa Saby, pomimo, iż pochodziła z ziemi murzyńskiej,wyznawała jedynego Boga, godnego czci i miłoci. Mawiała teżnieraz Salomonowi, że On to jest Bóg, będzie na drzewie krzyżowymrozpięty, a przez jego mierć zginie i zniszczonym będziekrólestwo żydowskie.Mówišc o drzewie, mylała o tym, które znajdowało się na górzeOliwnej i przed którym z wielkš czciš i miłociš krzyżem leżała.Królowa ta, nie oddajšc się rozkoszom cielesnym i nie dbajšc oprzyjemnoci zwykłe miała duszę i myl pełnš Boga, Jegowielkoci, a naukę swš i umiejętnoci widzenia rzeczy przyszłychczerpała z gwiazd, z których czytać umiała.Salomon, wiedzšc też o jej mšdroci zapytał jej w jakim celuprzybyła do Jerozolimy.Na to Saba odrzekła:Przybyłam słuchać ciebie, wielki królu, i napawać się twšmšdrociš którš Bóg obdarzył cię nad miarę".Poznawszy się, oboje uczuli wzajemnš i głębokš przyjań tak, żekrólowa Michalda pozostawała w Jerozolimie przez dziewięćmiesięcy.Salomon, dowiedziawszy się o mšdroci królowej i o tym, że umiewidzieć rzeczy przyszłe, zwrócił się do niej, żeby powiedziała muco o przyszłoci."Królestwo twoje, wielki Salomonie, potężne jest i w szczęcieobfitujšce, jednak wiedz, że po mierci twej rozdzieli się ono nadwie częci a każda od drugiej odpadnie, bowiem lud twój, obecniechluba twoja, stanie się złym, zapanuje w nim nieposłuszeństwokrólom, gdyż poganie zawładnš całym wiatem, a dwaj ostatnikrólowie izraelscy będš wzięci do niewoli, oczy im wyłupiš, apotem wraz z ludem swoim zaprowadzeni będš daleko, do pogańskiegomiasta Troi, a stamtšd aż do Babilonu, gdzie aż do mierciprzebywać będš. I spadnie ten gniew straszliwy Boga na lud twójza to, iż nie będzie strzegł praw i przykazań Boga. Za ziemięwiętš posišdzie lud obcy, który przyniesie bogów cudzych, alelud ten dojdzie potem do tego, że i w swoich bogów wierzyć niebędzie, a wtedy zapanuje zupełna bezbożnoć.Po czym przyjdš nowe ludy, które trapić ich będš okrutnie, aż wtej ciężkiej niewoli się nawrócš, poznajš prawdziwego Boga iwtedy zwrócš swe modły i proby do Niego. Wtedy dopiero zlitujesię Bóg i zele na ziemię, między swój lud wybrany, proroków,którzy wielkim głosem wołać będš o rychłej zgubie i karać złych,a uczyć będš lub postępować podług przykazań Bożych, lecz ludtwój za nic ich sobie mieć będzie, proroctw ich słuchać nikt niezechce, a trwać będzie dalej w grzechu, lecz kara Boża spadnienań i dosięgnie straszliwš zemstę. Ród i królowie zaginš,królestwa zniknš z powierzchni ziemi, a wištynia na czeć Bogazbudowana, i miasta z ziemiš zrównane będš. Dopiero po wielulatach, gdy po ciężkiej karze, lud izraelski wróci do Boga, wtedyznów wejdzie w posiadanie miasta, lecz już nie lak potężnego jaktwoje i niedługo, gdyż wkrótce popadnš pod panowanie Rzymian ipoganin całkowicie rzšdzić będzie. Wiedz, potężny i mšdry królu,że ziemia ta, około Jerozolimy, więta jest, gdyż na niej urodzisię Mesjasz, i lud z niewoli szatana wybawi. Urodzi się onniedaleko Jerozolimy, a życie swe powięci dla ludu, nauczajšc iopowiadajšc mu prawdziwš naukę, lecz lud go nie uzna i cudów jegonie ulęknie się, a ukrzyżuje na krzyżu, dajšc mu najhaniebniejszšmierć. Tu nad Cedronem, koło góry Oliwnej, znajdzie się todrzewo, na którym zawinie umęczone ciało Mesjasza.Po mierci Zbawiciela zasłynie na cały wiat wiele z miast imiasteczek, jako więte i cudami obfite, i wiele ogrodów, gdyżwydadzš niezliczonš iloć owocu; podobajšcego się Panu.Więc góra Kalwaryjska zasłynie, jako więta, gdyż na niejumęczony będzie Mesjasz, spłynie ona krwiš jego serdecznš i potembolesnym, a na niej ducha swego wyzionie i odda w ręce Pana. A wnim błogo sławieni i jako więci zasłynš ci, którzy naukę jegouznajš i zachowywać będš pomimo cierpień i trudów za nišponiesionych.Będzie jednak wielu, a po mierci Mesjasza jeszcze więcej takich,którzy za Niego mierć poniosš, przedtem męki straszliweprzecierpiwszy, ci odziedziczš koronę chwaty niebieskiej.Straszliwy dzień będzie ten, kiedy Mesjasz umierać będzie nakrzyżu. Chciałabym wtedy żyć i własnymi oczyma patrzeć na to, cosię w Jeruzalem dziać wtedy będzie, gdyż stanš się wtedy cudajakich od poczštku wiata nie było, a niektórzy, lękiem przejęcii strwożeni, wiarę jego przyjmować będš. Słońce zciemnieje, blaskustšpi miejsca ciemnoci, księżyc zniknie zupełnie, straszliwanoc pokryje całš ziemię, skały popękajš i otworzš się groby, a znich powstanš umarli...Salomon spytał się Sybilli:Jeżeli umarli z grobów powstanš, to wówczas nastšpi sšdny dzieńostateczny sšd nad żywymi i umarłymi?...Sybilla odrzekła:Sšd ostateczny wtedy jeszcze nie będzie, bo nie wszyscy z grobówswych powstanš, tylko ci, duchy których w ciemnociach pozostali,ci tylko, którym Bóg obiecał Mesjasza, więc Abrahamowi i wieluinnym więtym ojcom i patriarchom. Mesjasz zawezwie tych ludzisprawiedliwych czekajšcych z utęsknieniem w ciemnociach Jego,pójdzie z nimi do bram piekielnych, otworzy je, diabła zwycięży,mierciš swš wielkš władzę nad duszami sprawiedliwymi, jęczšcymiw ciemnociach. posišdzie diabłu moc i potęgę złamie i odbierze,a lud swój sprawiedliwy, czyli ojców więtych, zaprowadzi przedtron Boga, do chwały wiekuistej. Za lud... [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl pingus1.htw.pl
4Księga PierwszaZa panowania Salomona mšdroć tego króla znana była jużwszędzie poza granicami państwa. Królowa Saby imieniem Michalda,kobieta roztropna, mšdra, dowiedziała się też o mšdroci Salomonai postanowiła go odwiedzić. Jakoż wybrała się w podróż doJerozolimy, bioršc ze sobš mnóstwo poddanych i niezliczonš liczbębogactw i kosztownoci.Do Jerozolimy podróż trwać musiała długo, droga za prowadziłaprzez Egipt słońcem spalony, odnogi Czerwonego morza i przezniezmierzone arabskie pustynie. Po wielu trudach, niewygodach iprzeciwnociach, dotarła wreszcie do Jerozolimy gdzie jš królSalomon wspaniale przyjmował.Działo się to w roku 875 przed narodzeniem Chrystusa. JózefKlaudiusz w księdze swej mówi, a my możemy się powołać na jegosłowa, że królowa Michalda pochodziła ze stron murzyńskich,leżšcych o 240 mil od Jerozolimy. To samo potwierdza bibliaŻydowska, że w stronach murzyńskich panował długi szereg królówmšdrych i dobrych.Także znajduje się wzmianka w rozdziale ósmym DziejówApostolskich, że w. Filip zaczšł głosić wiarę i chrzcić wtamtych stronach.W pimie w. w innych księgach również znajduje się wiadomoć, żeKrólowa Saby była w Jerozolimie i przepowiadała to wszystkokrólowi Salomonowi, co tu znajduje się wydrukowane. Wtedy teżbyły one spisane i odpisywane, ale dopiero w roku 174 poNarodzeniu Chrystusa zostały wród innych pism i ksišg znalezionei odpisane na inne języki.Królowa Saby znała dobrze pismo w. i wyznawała je zupełnie,dlatego też przybywszy do Jerozolimy, zdjęła obuwie i szła boso,bowiem uznawała, że po ziemi więtej inaczej chodzić się niegodzi. Tak idšc boso doszła do patoku Cydron, pod górę Oliwnš, atam przyklęknęła i całowała drzewo więte, poczem padła na ziemięi trzy godziny krzyżem leżała, całujšc tę ziemię, która potemmiała być miejscem męki pierwszej Chrystusa.Potem wstała i ze łzami zawołała Bšdcie pozdrowione, więtemiejsca, bo do końca wiata więtymi zostaniecie. To uczyniwszyprzyszła do Jerozolimy, gdzie miał jš przyjšć Salomon. Przybywszydo króla, długo z nim rozmawiała, bowiem ujrzała, że choć sławajego wielkš była, ale mšdroć Salomona przewyższała wszystko, codo niej doszło ze słyszenia.Swš mšdrš królewskš i przemylanš mowš król uczynił na niejwielkie wrażenie. To też zdumiona jego wielkociš, potęgš imšdrociš, rzekła: ,,O królu, chwalić należy Boga, że ciebie iobywateli twoich wzniósł tak wysoko i obdarzył tak wielkš łaskš.Poczem kazała przynieć swe dary, których moc wielka ikosztownoć budziła zdumienie, ważyły one sto dwadzieciacentnarów, a były ze szczerego złota i drogich kamieni. Niektórez nich były wprost bezcenne, gdyż nigdzie ich, prócz ziemimurzyńskiej nie było, a wszystkich ich nie dałoby się nawetoszacować.Pismo w. również potwierdza, że dary te były bez miary i bezceny, a znajdowały się między nimi też niektóre roliny wydajšcebalsamiczne soki, a służšce w celach leczniczych. Salomonposadził je w ogrodzie zwanym Eugada, niedaleko swego pałacu. Wzamian za to dał jej wspaniałe pokoje i zaopatrzył wszystkim, cotak potężnej królowej przystoi.Królowa Saby, pomimo, iż pochodziła z ziemi murzyńskiej,wyznawała jedynego Boga, godnego czci i miłoci. Mawiała teżnieraz Salomonowi, że On to jest Bóg, będzie na drzewie krzyżowymrozpięty, a przez jego mierć zginie i zniszczonym będziekrólestwo żydowskie.Mówišc o drzewie, mylała o tym, które znajdowało się na górzeOliwnej i przed którym z wielkš czciš i miłociš krzyżem leżała.Królowa ta, nie oddajšc się rozkoszom cielesnym i nie dbajšc oprzyjemnoci zwykłe miała duszę i myl pełnš Boga, Jegowielkoci, a naukę swš i umiejętnoci widzenia rzeczy przyszłychczerpała z gwiazd, z których czytać umiała.Salomon, wiedzšc też o jej mšdroci zapytał jej w jakim celuprzybyła do Jerozolimy.Na to Saba odrzekła:Przybyłam słuchać ciebie, wielki królu, i napawać się twšmšdrociš którš Bóg obdarzył cię nad miarę".Poznawszy się, oboje uczuli wzajemnš i głębokš przyjań tak, żekrólowa Michalda pozostawała w Jerozolimie przez dziewięćmiesięcy.Salomon, dowiedziawszy się o mšdroci królowej i o tym, że umiewidzieć rzeczy przyszłe, zwrócił się do niej, żeby powiedziała muco o przyszłoci."Królestwo twoje, wielki Salomonie, potężne jest i w szczęcieobfitujšce, jednak wiedz, że po mierci twej rozdzieli się ono nadwie częci a każda od drugiej odpadnie, bowiem lud twój, obecniechluba twoja, stanie się złym, zapanuje w nim nieposłuszeństwokrólom, gdyż poganie zawładnš całym wiatem, a dwaj ostatnikrólowie izraelscy będš wzięci do niewoli, oczy im wyłupiš, apotem wraz z ludem swoim zaprowadzeni będš daleko, do pogańskiegomiasta Troi, a stamtšd aż do Babilonu, gdzie aż do mierciprzebywać będš. I spadnie ten gniew straszliwy Boga na lud twójza to, iż nie będzie strzegł praw i przykazań Boga. Za ziemięwiętš posišdzie lud obcy, który przyniesie bogów cudzych, alelud ten dojdzie potem do tego, że i w swoich bogów wierzyć niebędzie, a wtedy zapanuje zupełna bezbożnoć.Po czym przyjdš nowe ludy, które trapić ich będš okrutnie, aż wtej ciężkiej niewoli się nawrócš, poznajš prawdziwego Boga iwtedy zwrócš swe modły i proby do Niego. Wtedy dopiero zlitujesię Bóg i zele na ziemię, między swój lud wybrany, proroków,którzy wielkim głosem wołać będš o rychłej zgubie i karać złych,a uczyć będš lub postępować podług przykazań Bożych, lecz ludtwój za nic ich sobie mieć będzie, proroctw ich słuchać nikt niezechce, a trwać będzie dalej w grzechu, lecz kara Boża spadnienań i dosięgnie straszliwš zemstę. Ród i królowie zaginš,królestwa zniknš z powierzchni ziemi, a wištynia na czeć Bogazbudowana, i miasta z ziemiš zrównane będš. Dopiero po wielulatach, gdy po ciężkiej karze, lud izraelski wróci do Boga, wtedyznów wejdzie w posiadanie miasta, lecz już nie lak potężnego jaktwoje i niedługo, gdyż wkrótce popadnš pod panowanie Rzymian ipoganin całkowicie rzšdzić będzie. Wiedz, potężny i mšdry królu,że ziemia ta, około Jerozolimy, więta jest, gdyż na niej urodzisię Mesjasz, i lud z niewoli szatana wybawi. Urodzi się onniedaleko Jerozolimy, a życie swe powięci dla ludu, nauczajšc iopowiadajšc mu prawdziwš naukę, lecz lud go nie uzna i cudów jegonie ulęknie się, a ukrzyżuje na krzyżu, dajšc mu najhaniebniejszšmierć. Tu nad Cedronem, koło góry Oliwnej, znajdzie się todrzewo, na którym zawinie umęczone ciało Mesjasza.Po mierci Zbawiciela zasłynie na cały wiat wiele z miast imiasteczek, jako więte i cudami obfite, i wiele ogrodów, gdyżwydadzš niezliczonš iloć owocu; podobajšcego się Panu.Więc góra Kalwaryjska zasłynie, jako więta, gdyż na niejumęczony będzie Mesjasz, spłynie ona krwiš jego serdecznš i potembolesnym, a na niej ducha swego wyzionie i odda w ręce Pana. A wnim błogo sławieni i jako więci zasłynš ci, którzy naukę jegouznajš i zachowywać będš pomimo cierpień i trudów za nišponiesionych.Będzie jednak wielu, a po mierci Mesjasza jeszcze więcej takich,którzy za Niego mierć poniosš, przedtem męki straszliweprzecierpiwszy, ci odziedziczš koronę chwaty niebieskiej.Straszliwy dzień będzie ten, kiedy Mesjasz umierać będzie nakrzyżu. Chciałabym wtedy żyć i własnymi oczyma patrzeć na to, cosię w Jeruzalem dziać wtedy będzie, gdyż stanš się wtedy cudajakich od poczštku wiata nie było, a niektórzy, lękiem przejęcii strwożeni, wiarę jego przyjmować będš. Słońce zciemnieje, blaskustšpi miejsca ciemnoci, księżyc zniknie zupełnie, straszliwanoc pokryje całš ziemię, skały popękajš i otworzš się groby, a znich powstanš umarli...Salomon spytał się Sybilli:Jeżeli umarli z grobów powstanš, to wówczas nastšpi sšdny dzieńostateczny sšd nad żywymi i umarłymi?...Sybilla odrzekła:Sšd ostateczny wtedy jeszcze nie będzie, bo nie wszyscy z grobówswych powstanš, tylko ci, duchy których w ciemnociach pozostali,ci tylko, którym Bóg obiecał Mesjasza, więc Abrahamowi i wieluinnym więtym ojcom i patriarchom. Mesjasz zawezwie tych ludzisprawiedliwych czekajšcych z utęsknieniem w ciemnociach Jego,pójdzie z nimi do bram piekielnych, otworzy je, diabła zwycięży,mierciš swš wielkš władzę nad duszami sprawiedliwymi, jęczšcymiw ciemnociach. posišdzie diabłu moc i potęgę złamie i odbierze,a lud swój sprawiedliwy, czyli ojców więtych, zaprowadzi przedtron Boga, do chwały wiekuistej. Za lud... [ Pobierz całość w formacie PDF ]